ŁUSZCZYCA

Wielu specjalistów przychyla się do zdania, że łuszczyca jest tzw. chorobą z autoagresji. Znaczy to tyle, że organizm z niewiadomego powodu zaczyna atakować własne tkanki i niszczy je.
W normalnie funkcjonującej skórze proces powstawania i złuszczania komórek trwa 26-28 dni.
W łuszczycy prawdopodobnie układ odpornościowy wysyła mylne sygnały, które przyspieszają ten proces, skracając go do ok. 4 dni – nowe komórki dojrzewają za szybko, a stare nie nadążają się złuszczać. Efekt jest taki, że naskórek osób z łuszczycą jest o wiele grubszy niż u osób zdrowych i na głowie powstaje gruba warstwa martwych komórek. Zwykle wygląda to jak plackowate, zaróżowione miejsca pokryte łuską.

Warto wiedzieć, że zwiastunem łuszczycy głowy nie jest wypadanie włosów. Dzieje się tak, ponieważ cebulki włosowe znajdują się bardzo głęboko, natomiast zmiany chorobowe dotyczą wyłącznie naskórka. Trzeba jednak wiedzieć, że w związku z tym, iż łuszczyca skóry głowy nierzadko powoduje swędzenie, co wyzwala reakcję drapania. To zaś może sprawić, że cebulki staną się słabsze, a włosy wypadną.

Łuszczyca głowy zwana inaczej erytrodermią obejmuje skórę owłosioną, a więc może się również przenosić na obszar całego ciała. Może również dotknąć stawy, czy płytkę paznokciową.
Na szczęście łuszczyca głowy nie jest chorobą zakaźną. Nie można się nią zarazić ani przez podanie ręki, ani całowanie, ani używanie tych samych ręczników, czy sypianie w jednym łóżku z osoba chorą.

Skad łuszczyca na głowie?:
-skłonność do łuszczycy można odziedziczyć.
-infekcje (grzybicze, wirusowe, bakteryjne),
- mechaniczne urazy skóry (oparzenia, zadrapania, chirurgiczne blizny),
 -nadużywanie alkoholu,
 -przedłużające się sytuacje stresowe,
-zażywanie wybranych grup leków (antymalarycznych, antydepresyjnych, beta-blokerów).
 -zaburzenia w funkcjonowaniu limfocytów T – „składników” układu odpornościowego.
 Pojawienie się tych czynników (chociażby kilku z nich) powoduje, iż dochodzi do zmian w funkcjonowaniu keratynocytów oraz fibroblastów.

_________________________________________________________________
Dieta może mieć wpływ na przebieg choroby, choć u różnych osób różnie to wygląda, dlatego trzeba przede wszystkim bacznie obserwować rekcje organizmu i eliminować z diety te produkty, które zaostrzają przebieg choroby.
Wielu lekarzy zaleca unikanie alkoholu, ostrych przypraw, kawy, czekolady, czy tłuszczów zwierzęcych. Zalecają natomiast jedzenie tłustych ryb morskich, gdyż wpływają one korzystnie na skórę.

LECZENIE
Z choroby łuszczycowej nie można wyleczyć się całkowicie, można natomiast wydłużać czas ustępowania objawów. Kiedy jednak zadziałają czynniki sprzyjające powstawaniu choroby, zmiany mogą się pojawić.

Pierwszym etapem leczenia jest łagodzenie zmian miejscowych, ale do terapii wprowadza się także leki doustne. Kuracje rozpoczyna się od zdjęcia łuski. Skórę głowy smaruje się tzw. preparatami keratolicznymi z kwasem salicylowym i mlekowym. Następnie stosuje się maści kortykosteroidowi, cygnolinę, dziegcie oraz pochodne witaminy D – środki te działają przeciwzapalnie. Czasem trzeba zażywać leki działające na układ odpornościowy lub pochodne witaminy A. skuteczna jest też fototerapia, czyli naświetlanie skóry głowy promieniami UVA i UVB. Najczęściej potrzeba około 20 zabiegów powtarzanych 2-3 razy w tygodniu. Naświetlanie trawa kilka minut. Do tej terapii należy podchodzić ostrożnie, bo leki działają toksycznie na wątrobę. Dodatkowo powinno się często natłuszczać skórę głowy, choć chorzy stosują to rzadko, gdyż widok nie jest zbyt estetyczny – tzw. tłuste włosy.